Płyty pilśniowe

Z Encyklopedia materiałów budowlanych

Płyta pilśniowa, potocznie znana jako dykta, to drewnopochodna płyta, wytwarzana z rozwłóknionej tkanki drzewnej poprzez jej spilśnienie i uformowanie w odpowiedniej temperaturze (pod normalnym lub zwiększonym ciśnieniem). Włókna w płycie ułożone są różnokierunkowo, dzięki czemu posiada ona homogeniczne cechy wytrzymałościowe, niezależne od kierunku działania obciążeń.

Płyta jest silnie zwarta dzięki zastosowaniu dużego nacisku w czasie formowania. Wytwarza się je w szczególności z odpadów drzewnych i sortymentu drewna nie nadającego się do innych celów (np. gałęzie), ze wszystkich gatunków drewna.

Wytwarzanie płyt pilśniowych

Wyróżnia się zasadniczo dwie technologie wytwarzania płyt: suchą i mokrą.

Metoda sucha

  • otrzymanie zrębków
  • rozwłóknianie (defibratory, dodaje się 1-1,5% parafiny lub środków hydrofobowych. Czas przebywania zrębków w podgrzewaczu 3-6 min., ciśnienie 0,8-1 MPa temperatura 175-193 °C)
  • zaklejanie masy włókien
  • suszenie włókien (w suszarkach dwustopniowych, suszenie prowadzi się do wilgotności 6-12%, temp. na wlocie ok. 300 °C na wylocie 90 °C)
  • magazynowanie masy
  • formowanie kobierca
  • prasowanie wstępne
  • prasowanie właściwe
  • chłodzenie płyt
  • formatowanie płyt
  • szlifowanie

Metoda mokra

  • składowanie surowca
  • rozdrabnianie
  • rozwłóknianie
  • domielanie
  • zaklejanie
  • formatyzowanie i odwadnianie
  • suszenie (P-porowate), prasowanie (T-twarde)
  • formatyzowanie (P), hartowanie(T)
  • składowanie(P), nawilżanie(T)
  • formatyzowanie(T)
  • składowanie(T)

Rodzaje płyt pilśniowych

Płyty pilśniowe z punktu widzenia zastosowań można podzielić na:

  • porowate – podczas klejenia, płyty poddane są tylko podwyższonej temperaturze (bez podniesionego ciśnienia), otrzymany materiał jest porowaty i miękki. Płyty używane są głównie do izolacji akustycznych i cieplnych, w miejscach nie narażonych na działanie wilgoci. Grubość płyt wynosi 9,5-25 mm.
  • twarde – podczas klejenia poddane są obróbce termicznej pod ciśnieniem. Używane są do robót stolarskich jako okładziny np. skrzydeł drzwiowych. Płyty te mają grubość od 2,4 do 6,4 mm.
  • bardzo twarde – proces produkcji przebiega analogicznie jak płyt twardych. Płyty dodatkowo nasączane są olejem lub żywicami, albo mają wierzchnią powierzchnię pokrytą emalią. Przeznaczone są do robót stolarskich.

Zobacz też artykuły o innych płytach drewnopochodnych