Spoiwo budowlane

Spoiwo budowlane to substancja, której zadaniem jest wiązanie kruszywa lub innych materiałów budowlanych, a następnie stwardnienie do postaci ciała stałego. Po nawilżeniu spoiwa, zaczyna być ono plastyczne i łatwe w wykorzystaniu (np. nakładaniu na powierzchnię), następnie twardnieje. Po odpowiednim czasie (zwanym końcem wiązania), spoiwo jest już dość twarde i może być eksploatowane.

W budownictwie wyróżnia się najczęściej:

• spoiwa mineralne, w którym materiałem wiążącym jest wypalona substancja mineralna (np. cement, gips, wapno),
• spoiwa chemiczne, przede wszystkim syntetyczne żywice.

W zależności od środowiska, w którym następować będzie twardnienie spoiwa, wyróżniamy:

• spoiwa powietrzne (proces twardnienia następuje w powietrzu) -- gips, wapno, cement anhydrytowy (cement Keena), spoiwo magnezjowe (cement Sorela),
• spoiwa hydrauliczne, zwane także spoiwami wodotrwałymi (mogą twardnieć również w wodzie) -- cement portlandzki, wapno hydrauliczne (cement romański).

Do łączenia elementów budowlanych wykorzystywane są również i inne substancje, w których w trakcie wiązania nie następują reakcje chemiczne. Przykładem może być glina oraz asfalt. Noszą one nazwę lepiszczy.